Het blauwtongvirus circuleert sinds eind juli 2007 in Nederland en greep veel sneller om zich heen dan in 2006. Dat komt waarschijnlijk door verspreiding vanuit meerdere bronnen en door de aanwezigheid van ongeveer tien keer zoveel vliegjes (knutten) die de ziekte verspreiden als voorheen.

[singlepic id=62 w=240 h=160 float=]

Na het intensief vaccineren van de afgelopen jaren zijn er in onze praktijk geen verdachte gevallen van blauwtong gesignaleerd in 2009.

Het advies is om uw rundvee, schapen en geiten z.s.m. te behandelen met Sputop pour-on (aangetoonde werking > 6 weken, kosten per koe ong. € 1.00, per schaap/geit € 0.50).

In heel Nederland gelden momenteel geen vervoersbeperkende maatregelen.

Via de onderstaande link krijgt u het behandadvies van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) Bluetongue: behandeladvies voor runderen en schapen Brochure | 30-08-2007 | PDF-Document, 39 kB

Op maandag 10 september 2007 heeft het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit het melden en afhandelen van verdenking van de ziekte bluetongue bij herkauwers vereenvoudigd.

Dierhouders zijn vanaf heden verplicht nieuwe uitbraken van bluetongue te melden aan de praktiserende dierenarts en niet langer aan de VWA of AID meldkamer. De praktiserende dierenarts meldt na klinische inspectie door middel van een vastgesteld formulier aan de VWA, dat hij/zij symptomen die passen bij de ziekte bluetongue, op het bedrijf heeft vastgesteld.

Het formulier én de handreiking voor het invullen van het bezoekformulier zijn te vinden op de website van de VWA. De VWA besluit op grond van de verklaring en aanvullende informatie of het bedrijf besmet wordt verklaard.

Indien het bedrijf gelegen is in een gebied waarin al meerdere gevallen van bluetongue zijn vastgesteld (VWA overzicht besmettingen), dan volstaat de klinische verklaring van de dierenarts. De VWA stuurt de dierhouder een besmetbrief. Ligt het bedrijf in een gebied waar weinig of geen bluetongue is vastgesteld, dan bekijkt de VWA of aanvullend onderzoek nodig is en kan alsnog een bezoek door de VWA aan het bedrijf worden gebracht.

De praktiserende dierenarts brengt de kosten van het bezoek en de administratieve afhandeling van de melding bij de dierhouder in rekening.